Koşullu salıverme temel olarak ceza ve güvenlik tedbirlerinin infazı hakkında kanunun 107. Maddesinde düzenlenmiştir. Bu maddenin 12. Ve 15. Fıkrasında  ise koşullu salıverilmenin bozulması düzenlenmiştir .

Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107. Maddesi

(12. ) Koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, infaz hâkiminin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi hâlinde koşullu salıverilme kararı geri alınır.

(15) Hükümlü, geri kalan süre içinde işlediği kasıtlı bir suçtan dolayı hapis cezasına mahkûm edilirse ya da bağlı tutulduğu yükümlülükleri yerine getirmezse hükmü veren ilk derece mahkemesinin bulunduğu yer infaz hâkimliği, cezaların toplandığı hâller ile hükmün bölge adliye mahkemesi veya Yargıtay tarafından verilmiş olması hâlinde ise 101 inci maddenin ikinci fıkrasına göre belirlenen infaz hâkimliği tarafından koşullu salıverilme kararının geri alınmasına dosya üzerinden karar verilir.

Maddenin 12. fıkrasında geçen ”hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi” ibaresi; Öncelikle kasıtlı suç taksirli suç ayrımını getirmektedir. Şartlı tahliyenin bozulabilmesi için ilk şart işlenen suçun kasıtlı olması gerektiğidir. Taksirle işlenen örneğin trafik kazası sebebiyle yaralamada şartlı tahliye bozulmaz yani koşullu salıverme geri alınmaz.

Maddenin 15. Fıkrası ise bu ayrıma 2.bir ayrım daha getirmekte ve işlenen bu kasıtlı suçtan dolayı hükümlünün hapis cezası alması gerektiğini belirtmektedir. Sıkça tereddüt oluşturan konu hapis cezasından para cezasına çevrilen cezalarda koşullu salıverilmenin geri alınıp alınmayacağıdır. Yargıtay içtihatlarıyla bu konu netleştirilmiştir. 2. suçtan dolayı alınan para cezası hapis cezasından çevrilerek paraya dönmüş olsa bile koşullu salıverilme geri alınamayacaktır.Yani 2.suçta ister doğrudan doğruya ister hapis cezasından çevrilerek para cezası verilmiş ise bu takdirde koşullu salıverilme bozulmaz.

Örneğin Yargıtay 1.Ceza Dairesi  2011/253 E. 2011/2334 K.  18.04.2011 tarihli emsal kararında ‘Hükümlü İ.. A..’ın adam öldürmeye teşebbüs suçundan 8 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasına hükümlendirildiği, bu suçundan Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/12/2006 gün 2006/671 D.iş kararıyla 10/12/2006 tarihinden geçerli olmak üzere koşullu salıverildiği, hükümlünün 23/10/2011 olan bihakkın tahliye tarihi dolmadan 09/12/2009 tarihinde işlediği hırsızlık suçundan Edirne 1. Asliye Ceza Mahkemesinin kesinleşmiş kararıyla TCK 50/1-a,52 maddeleri gereğince 3000 TL adli para cezası ile cezalandırıldığı, 5275 sayılı Yasanın 107/12,13/a maddelerinde koşullu salıverilmenin geri alınabilmesi için hapis cezası gerektiren kasıtlı bir suçtan hüküm giymesi veya infaz hakiminin yüklediği yükümlülüklerin bu süre içinde yerine getirilmemesi gerektiği, olayımızda hırsızlık suçundan kasıtlı suç işlediği anlaşılmış olan hükümlünün cezasının para cezasına çevrildiği ve TCK 50/5 maddesi gereğince uygulamada asıl mahkumiyetin bu madde hükümlerine göre çevrilen adli para cezası olduğu, adli para cezasının ise koşullu salıverilmenin geri alınmasını gerektirmediği, 5275 sayılı Yasanın 15. maddesinin a bendinde “hükümlü geri kalan süre içinde işlediği kasıtlı bir suçtan dolayı hapis cezasına mahkum edilirse, hükmü veren ilk derece mahkemesi tarafından koşullu salıverme kararının geri alınabileceğine” ilişkin düzenleme de dikkate alındığında Edirne 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/09/2010 tarihli ve 2010/1096 d.iş sayılı kararında isabet görülmediği anlaşıldığından, anılan kararın kanun yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir. Dosya kapsamına göre, hükümlünün şartla tahliye edildikten sonra denetim süresi içinde işlediği suçun 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanun’un 23/son maddesinde düzenlenen suç olduğu ve anılan kanun maddesinde hapis cezası öngörüldüğü, bununla birlikte Biga Asliye Ceza Mahkemesinin 26/01/2011 tarihli ve 2010/457 esas, 2011/27 sayılı ilamında anılan madde uyarınca verilen kısa süreli hapis cezasının para cezasına çevrilerek mahkumiyet kararı verilmiş olması karşısında, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 107. maddesinin 12 ve 15. fıkraları uyarınca koşullu salıvermenin geri alınabilmesi için, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin zorunlu olduğu, hapis cezasının adli para cezasına dönüştürülmesi durumunda koşullu salıvermenin geri alınamayacağı gözetilmeden ‘ şeklindeki emsal kararı ile hapis cezasından çevrilmiş olsa bile para cezasının şartlı tahliyeyi bozmayacağı kararlaştırılmıştır.

Doğrudan doğruya para cezası verilmiş olması halinde dahi şartlı tahliye bozulmaz.Emsal kararda ‘5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 107. maddesinin 12. fıkrasındaki “Koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hâkimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi hâlinde koşullu salıverilme kararı geri alınır.” hükmü uyarınca koşullu salıvermenin geri alınabilmesi için hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suçun işlenmesi gerektiği, hükümlünün deneme süresi içerisinde işlediği mala zarar verme suçundan dolayı adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, dolayısıyla koşullu salıvermenin  geri alınayacağı ’ (Yargıtay 6. Ceza Dairesi Esas:2015/8029 Karar 2015/45143 Tarih: 20.11.2015

Benzer nitelikte ‘Hükümlünün 28.09.2005 olan bihakkın tahliye tarihi dolmadan 03.08.2002 tarihinde işlediği kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından Edremit 1. Asliye Ceza Mahkemesinin kesinleşmiş kararıyla 647 sayılı Yasanın 4 ve TCK.nın 72. maddeleri gereğince 1.320.- TL adli para cezası ile cezalandırıldığı, 5275 sayılı Yasanın 107/12 ,13/a maddelerinde koşullu salıverilmenin geri alınabilmesi için hapis cezası gerektiren kasıtlı bir suçtan hüküm giymesi veya infaz hakiminin yüklediği yükümlülüklerin bu süre içinde yerine getirilmemesi gerektiği, olayımızda kasıtlı suç işlediği anlaşılmış olan hükümlünün, kasten yaralama suçundan doğrudan para cezası ile cezalandırıldığı ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan da cezasının para cezasına çevrildiği ve 647 sayılı Yasanın 4/4. maddesi gereğince uygulamadaasıl mahkumiyetin bu madde hükümlerine göre çevrilen adli para cezası olduğu, adli para cezasının ise koşullu salıverilmenin geri alınmasını gerektirmediği, 5275 sayılı Yasanın 15.maddesinin a bendinde “hükümlü geri kalan süre içinde işlediği kasıtlı bir suçtan dolayı hapiscezasına mahkum edilirse, hükmü veren ilk derece mahkemesi tarafından koşullu salıvermekararının geri alınabileceğine ” ilişkin düzenleme de dikkate alındığında; Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesinin şartla tahliye kararının geri alınarak ikinci suçun işlendiği 03.08.2002 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 02.06.2004 tarihi arasındaki sürenin aynen infazına dair kararı hukuka aykırıdır (Yargıtay 1. Ceza Dairesi E:2013/5410K: 2013/6215T: 13.11.2013)